Van Gesloten Hart naar Open Verbinding: Een Reis naar Waarheid, Puurheid en Leven vanuit Liefde
Er was een tijd waarin ik dacht dat liefde een pad was met slechts één richting. Ik leefde in een wereld waarin ik probeerde te passen in het plaatje van de ‘ideale man’: getrouwd met een Australische vrouw, vader, eigenaar van een huis in een nieuwbouwwijk, succesvol in mijn carrière als ingenieur/technoloog.
Vanuit de buitenwereld gezien leek ik alles te hebben wat ik zou moeten willen. Toch voelde ik diep van binnen een leegte, een ondefinieerbaar gevoel dat ik iets essentieels miste.
Op een avond in 2000, vlak nadat mijn oudste dochter was geboren, gebeurde er iets onverwachts dat mijn hele wereld op zijn kop zou zetten. Terwijl ik op een trouwfeest met mijn band gitaar speelde, viel mijn blik op een vrouw in het publiek. Ze danste met een energie die mij diep raakte. Onze ogen kruisten elkaar, en er ontstond een moment van intense herkenning. Het voelde als een vonk die iets diep in mij wakker maakte, hoewel ik niet precies begreep wat het was. Tot mijn verbazing bleek zij één van mijn twee zeer geliefde vriendinnetjes van de kleuterschool te zijn.
Deze ontmoeting bracht een storm van gevoelens met zich mee. Ik voelde liefde, verwarring en een diep verlangen naar iets wat ik niet goed kon benoemen. Wat ik wel wist, was dat ik nog veel te ontdekken had op het gebied van liefde, en dat er iets in mij was dat ik moest onderzoeken, uitzoeken, verkennen, beleven, ervaren…
Toen ik deze gevoelens openhartig met mijn vrouw deelde, reageerde ze met verbolgenheid, boosheid en afkeer. Ze beschuldigde mij onterecht van vreemdgaan, ging het “samen een weg vinden” uit de weg.
Ze besloot terug te keren naar Australië en nam onze dochter mee. Mijn hart brak, maar tegelijkertijd voelde ik me ambivalent: zowel verloren als bevrijd. Het was een moment van intense pijn, maar ook van nieuwe mogelijkheden.
De jaren die volgden waren een zoektocht naar mezelf. Ik worstelde met verlatingsangst, schuldgevoelens en de druk om te voldoen aan de verwachtingen van anderen. Ik probeerde monogaam te leven, maar hoe meer ik mezelf in dat keurslijf probeerde te persen, hoe verder ik van mijn eigen essentie kwam te staan. Ik voelde me gevangen in een levensstijl die niet de mijne was.
Pas toen ik de moed vond om mijn ware zelf te omarmen, begon mijn hart zich langzaam te openen. Ik ontdekte dat liefde voor mij niet beperkt is tot één persoon, maar zich juist vermenigvuldigt wanneer je het deelt. Ik leerde dat radicale eerlijkheid en openheid de sleutel zijn tot diepe, intense, authentieke verbindingen. Deze inzichten gaven me de vrijheid om mijn eigen pad te volgen en ruimte te creëren voor liefdevolle relaties die in lijn zijn met wie ik werkelijk ben.
Langzaamaan begon ik te begrijpen dat mijn verlangen naar diepe verbinding en het verkennen van de vele vormen van liefde niet alleen voor mezelf was. Ik voelde de drang om deze ervaringen en inzichten te delen met anderen, mensen die misschien ook worstelden met de zoektocht naar authentieke relaties. Het werd steeds duidelijker dat ik iets wilde creëren, een ruimte waar mensen zich kunnen openen en zichzelf kunnen zijn zonder oordelen, waar verbinding en liefde centraal staan. Zo ontstond (in 2015) TantricFlow, een plek waar we samenkomen om te dansen, te verbinden en onszelf te ontdekken.
Een paar maanden geleden ontmoette ik een vrouw die deze visie deelt. Ze begreep als geen ander mijn verlangen naar vrijheid, puurheid, waarheid en eerlijkheid. Met haar voel ik me begrepen, gezien, geaccepteerd en geliefd om wie ik werkelijk ben. Het is een verbinding die gebaseerd is op openheid en wederzijds begrip, en het doet me beseffen dat ware liefde kan bloeien wanneer je volledig jezelf durft te zijn.
En laatst, op de 25e verjaardag van mijn dochter, gebeurde er iets magisch. Na jaren van afstand spraken we elkaar spontaan, en er ontstond een nieuw begin. Na dat spontane gesprek schreef ze me een bericht waarin ze haar verlangen uitsprak om mij echt te leren kennen: “Hoi papa,Ik heb al een tijdje het gevoel dat het fijn zou zijn om vaker te praten. Ik heb het idee dat we veel meer gemeen hebben dan we ons realiseren.
Er is veel dat ik graag met je wil delen.”
Mijn hart vulde zich met liefde, dankbaarheid en een gevoel van diepe verbondenheid.
Daarna heb ik intens gehuild…
Deze reis heeft me geleerd dat ware verbinding begint bij jezelf. Het is pas wanneer je je hart opent, eerlijk bent over je gevoelens en verlangens, en de moed hebt om je ware zelf te leven, dat er ruimte ontstaat voor diepgaande, authentieke relaties. Het is een proces van groeien, ontdekken en leren, zowel in jezelf als met anderen.
TantricFlow is voortgekomen uit mijn verlangen om deze reis met anderen te delen. Het is een plek waar we samenkomen om te dansen, te verbinden en te ontdekken wie we werkelijk zijn. Of je nu verlangt naar meer verbinding, jezelf beter wilt leren kennen, of simpelweg wilt genieten van een avond vol liefdevolle energie, je bent van harte welkom.
Laat je hart spreken. Durf te voelen. Durf te zijn.
Voor meer informatie en aanmelding voor de workshops, bezoek www.tantricflow.nl
Lfs Heino
Het Magische van het Moment: De Kracht van Totaal Aanwezig Zijn
Er is iets bijzonders, iets magisch, wanneer we ons volledig in het moment kunnen verliezen. Het klinkt misschien abstract, maar dit is precies wat er gebeurt aks je in de Flow komt. Het ego verdwijnt langzaam naar de achtergrond en wat overblijft is pure, onvoorwaardelijke verbinding – niet alleen met jezelf, maar ook met de mensen om je heen.
Dit is geen vaag concept, maar een ervaring die je diep van binnen kunt voelen. Denk aan die momenten waarop je helemaal opgaat in iets. Bijvoorbeeld wanneer je onder de douche staat, alleen thuis, met die heerlijke galm van de badkamer om je heen. Je begint te experimenteren, en ineens zing je – vrij, zonder terughoudendheid. Het maakt niet uit of het perfect klinkt. Je bent niet bezig met presteren, je bént gewoon. Op dat moment ervaar je pure vrijheid, creativiteit en de vreugde van simpelweg bestaan.
Ik herinner me een moment uit mijn jeugd, toen ik op mijn veertiende begon met elektrische gitaar. Mijn leraar in Zutphen, Wil Suykerbuyk, vroeg: “Wat wil je leren, Heino?” Mijn antwoord was simpel: “Gitaarsolo’s spelen en improviseren.” Hij gaf me direct een schema mee: de pentatonische toonladder. “Speel maar met de radio mee en ontdek het zelf,” zei hij. En wat gebeurde er? Ik begon te experimenteren, zonder druk, zonder doel. Elke keer dat ik speelde, voelde ik me meer verbonden met de muziek. Niet door hard te streven, maar door overgave aan het moment. Jaren later speel ik nog steeds – ook tijdens mijn workshops – en haal ik er minstens zoveel plezier uit als toen.
Deze kracht van improvisatie draag ik al jaren met me mee, en diezelfde vrijheid kun jij ontdekken in mijn workshops. Zodra je de drang om te presteren loslaat, gebeurt er iets bijzonders: het moment zelf neemt het over. Geen oordeel, geen verwachting, alleen de pure ervaring. En wat blijkt? Wanneer we ons denken, ons ego, loslaten, ontstaat (of beter gezegd “Is”) er iets magisch: verbinding. Niet alleen met jezelf, maar ook met de mensen om je heen. Het ego lost op en maakt plaats voor een diepe, voelbare stroom van aanwezigheid, energie en creatie… liefde, als je het zo wilt noemen.
De Kracht van Verbinding en Loslaten
Dit is het moment waarop verbindend leiderschap tot bloei komt. Als workshopleider is het mijn rol om de controle – bij mezelf en de deelnemers – subtiel los te laten en ruimte te maken voor ontspanning en het omarmen van het pure moment. Ik creëer kaders, een veilige ruimte waar grenzen gerespecteerd worden, zodat iedereen zich zonder angst kan openen. Maar de echte magie ontstaat pas als we samen die flow creëren – als we ons als groep overgeven aan dat wat is.
Ik daag je uit om te experimenteren. Korte ontmoetingen, intense contactmomenten – en dan weer loslaten. Dit klinkt misschien tegenstrijdig, maar juist in dat loslaten ontstaat de diepste verbinding. Werkelijke verbinding is zoveel krachtiger dan proberen iets vast te houden, te claimen of zeker te stellen.
Ons ego is overigens zeer waardevol en nuttig. Maar wanneer het allesoverheersend wordt, blokkeert het onze verbondenheid met onszelf, met anderen en met de onmetelijke kracht van het universum. Durf je het moment toe te laten? Durf je los te laten en in het onbekende te springen? Dan opent zich een nieuwe wereld van pure, magische verbinding met alles wat is.
De Kunst van Aanwezig Zijn
Soms openbaart dit inzicht zich op onverwachte momenten. Ik herinner me een boek dat ik 25 jaar geleden in Zutphen kocht: Spiritualiteit voor Dummies. Op de eerste pagina stond: “Door te erkennen dat je een spirituele dummy bent, ben je al heel ver op het spirituele pad.” Mijn ego vond dat geweldig! “Ha, dus ik ben al ver!” Hoe ingenieus is het ego, dat zichzelf zelfs in nederigheid een compliment weet te geven?
Hier zie je het gebeuren: Paradoxaal genoeg trappen we regelmatig in de gewiekste valkuilen van het ego… en zitten we – voor we het weten – op de zoveelste (spirituele) egotrip.
Dit was voor mij een waardevolle les: zelfbewustzijn en eerlijkheid naar jezelf toe. Niet zomaar aannemen dat iets waar is, maar blijven onderzoeken. Durf te twijfelen (zeker ook aan jezelf en johw wiegen aannames). Zie ik dit wel goed? Klopt het wat hij of zij zegt? Klopt het wat ik denk?Dit kritisch bewustzijn is essentieel om werkelijk in verbinding te staan met jezelf en anderen – en misschien ontdek je dan zelfs dat er geen ‘anderen’ zijn, maar dat alles in essentie één is.
TantricFlow™: Een Ruimte voor Pure Aanwezigheid
In mijn TantricFlow workshops creëren we een ruimte waarin het ego zachtjes naar de achtergrond verdwijnt. Een plek waar je helemaal kunt zijn, zonder druk, zonder verwachting. Het is niet altijd makkelijk om volledig in het nu aanwezig te zijn, maar hoe vaker je het ervaart, hoe moeitelozer het wordt – niet alleen in de workshop, maar in je hele leven.
Wil jij ontdekken wat er gebeurt als je jouw behoefte aan controle en zekerheid even loslaat? Wil je de pure kracht van het moment ervaren? Kom dan naar mijn TantricFlow™ workshop en ervaar het zelf.
Mijn workshops in Arnhem-Noord zijn twee keer per maand, op de tweede en vierde zaterdagavond. Drie uur lang laten we woorden, verwachtingen en oordelen achter ons en stappen we samen in de flow.
TantricFlow.nl
Ben jij klaar om alles even los te laten en volledig aanwezig te zijn in het nu? Ik kijk ernaar uit je daar te ont-moeten!
Heino
Veiligheid, Vrijheid & Flow – Hoe We Samen de Magie van Flow en Verbinding Creëren
Laatst hoorde ik “via via” dat iemand mijn TantricFlow workshop als “onveilig” had ervaren. Opmerkelijk, want ik moedig altijd open communicatie en feedback aan. Maar via via? Dat voelt juist onveilig. Je weet niet wie het gezegd heeft, in welke context, en of het een persoonlijk proces was of een structurele kwestie. Toch zette het me aan het denken: hoe kunnen we samen nóg bewuster zorgen voor een veilige, vrije en speelse ruimte?
Ik ben eens gaan rondbellen in mijn netwerk van bevriend geraakte TantricFlow deelnemers om een beetje te kunnen reflecteren.
TantricFlow is anders dan veel workshops. Ik geef bewust geen strak omlijnde oefeningen zoals “jij geeft, jij ontvangt”, maar nodig mensen uit om in het moment te improviseren. Want het leven zelf is namelijk ook geen strak afgebakend script. Juist in improvisatie – in het aanvoelen van het moment – leer je jezelf en anderen echt kennen. Maar waar vrijheid is, moet veiligheid hand in hand gaan. Daarom heb ik door waardevolle feedback (en ja, soms zelfs roddels), zeer essentiële inzichten gekregen, waarmee ik de laatste maanden mijn workshhops een flink stuk veilger (en verbindender) heb gemaakt.
Sinds 2015 ben ik op een missie om TantricFlow improviserend te geven. Nog altijd vind ik dit een beetje spannend. (Wat goed is omdat het mij duurzaam scherp en gefocust houdt). Om te improviseren moet je lef en moed hebben (soms gaat er onverwacht namelijk ook wel iets mis of “fout”). Improvisatie brengt je echter in het onbekende en in het magische “NU” , het veld van Liefde, ongekende mogelijkheden en potentieel! En daartoe inspireer ik (met vallen en opstaan) graag!
Samen zorgen we voor elkaars veiligheid.
Vanaf november 2024 starten we elke workshop met een krachtig bewustzijnsmoment. We spreken samen af dat we voor elkaars veiligheid zorgen, dat het een gedeelde verantwoordelijkheid is. Dat doen we niet alleen met woorden, maar ook middels directe ervaring:
✅ Grenzen oefenen: We beginnen met een speelse oefening waarin je letterlijk een hand weglegt en je jezelf ook even uitspreekt naar de ander. Bijjvoorbeeld door te zeggen: “Doe dat maar even niet.” Zo ervaar je hoe het voelt om een grens te stellen en er één te ontvangen.
✅ Het ‘ja-zeg’-experiment: Soms doe ik ook de korte oefening waarin je overal ‘ja’ op zegt. Klinkt spannend? Juist! Want het laat je direct voelen hoe het is als je je grenzen niet aangeeft. En hoe raar dat voelt – voor jou én voor de ander.
(Met dank aan de deelnemer die mij op deze oefening wees).
✅ Afstemmen mag: Soms weet je even niet of iets oké is. Dus ja, je mag gewoon vragen: “Is dit oké voor jou?” Dat is geen zwakte, dat is moed en leidt tot verbinding.
✅ Een kort deelmoment: In tweetallen deel je even iets over je eigen ervaringen met grenzen. Dit creëert direct een sfeer van openheid en vertrouwen. En vertrouwen is de basis voor flow.
✅ Soms ontdek je pas dagen/weken later dat je over je grens bent gegaan. Wees je bewust dat dit een geschenk is aan jou! Nu heb je de kans om dit helemaal te doorvoelen. Je bent je nu bewust van die grens , dus kun deze voortaan aangeven. Ook kun je er nu over communiceren, doe datopen en direct , zonder (ver) oordeel met de betrokkene(n)!
Mijn ervaring:
Als een grens eenmaal volledig is doorvoeld en bewust is geworden, transformeert er iets, waardoor de situatie waarin deze grens wordt uitgedaagd niet meer voorkomt. Wonderlijk!
Flow ontstaat waar angst verdwijnt!
Ik heb gemerkt dat, sinds ik deze kaders bewust en duidelijk aan het begin van elke workshop neerzet, de workshops een diepere laag van verbinding krijgen. Mensen komen sneller in de flow, want spanning of “angst” – in welke (on)bewuste vorm dan ook – maakt plaats voor ontspanning. En waar angst verdwijnt, ontstaat liefde, speelsheid, ontspanning, verbinding.
Ik ben dankbaar voor iedereen die me feedback heeft gegeven – zowel de mensen die direct naar me toe kwamen als degenen die mij (onbedoeld) “via via” een spiegel voorhielden. Dit proces heeft me geleerd hoe belangrijk het is om veiligheid en vrijheid in balans te houden en bewust veel duidelijker aan het begin van mijn workshops te introduceren.
TantricFlow is geen ‘perfect script’, maar een dans met het onbekende. En binnen die dans zorgen we sámen voor een bedding waarin we mogen voelen, ontdekken, grenzen verkennen en groeien.
Ben je nieuwsgierig? Kom dan ervaren hoe dit werkt. Ik geef mijn workshops elke twee weken in Arnhem. De agenda staat op www.tantricflow.nl.
Ik verwelkom jou graag.
Heino
Van een kindervraag naar een levensmissie
In 2013 ging ik voor het eerst naar een tantra-workshop. Niet uit volle overtuiging, maar omdat een vriendin me had gevraagd mee te gaan. Ik had zo mijn oordelen: zou ik dan met vreemden moeten verbinden waar ik helemaal geen zin in had? Zou ik me verplicht voelen om op andermans behoeften te reageren terwijl ik dat misschien helemaal niet wilde? We spraken af dat we alleen samen de oefeningen zouden doen, en op die voorwaarde ging ik mee.
Maar wat er gebeurde, had ik nooit kunnen voorspellen. Binnen no time voelde ik me als een vis in het water. Alles waar ik bang voor was, bleek onzin. Ik ontdekte dat ik moeiteloos kon verbinden, met mannen en vrouwen, zonder enige druk of verwachting. Er was speelsheid, ontspanning, echtheid. Op een gegeven moment zei ik tegen mijn vriendin: “Ik ga even op ontdekking, verkennen wat hier nog meer te ervaren is.” Ze glimlachte, had het al aangevoeld.
Vanaf dat moment raakte ik gefascineerd door tantra, niet als een losstaande ervaring, maar als een weg naar zelfrealisatie. Niet via dogma’s of theorieën, maar via directe ervaring. Dit sloot naadloos aan bij mijn eerdere verdieping in zenmeditatie, Jiddu Krishnamurti en Advaita Vedanta. Toch besefte ik dat deze zoektocht niet pas in 2013 begon. Eigenlijk was die al begonnen toen ik tien jaar oud was.
De vraag die alles veranderde
Op een middag in de jaren 70 zat ik bij mijn vader op zolder, heerlijk in de zon te dommelen met mijn ogen dicht. Het rode gloedlicht achter mijn oogleden gaf me een gevoel van warmte en rust. Toen ineens kwam de vraag in me op:
“Hoe kan ik zeker weten dat dit leven geen droom is?”
Ik dacht eraan hoe dromen soms levensecht voelen, totdat je wakker wordt. Maar hoe weet ik dan dat dit – wat ik nu ervaar – niet óók een droom is? Zou ik misschien ooit wakker worden uit deze droom?
Ik kwam er niet uit, dus vroeg ik het aan mijn vader, een man van wie ik wist dat hij op bijna al mijn vragen een wijs antwoord had. Hij keek me aan en zei rustig:
“Heino, dat kun je nooit zeker weten.”
Dat antwoord sloeg in als een bom. Als zelfs mijn vader het niet zeker wist, dan betekende dat dat ik het ook nooit zeker zou weten. Het idee dat ik misschien nooit met zekerheid kon zeggen of de buitenwereld echt was, voelde onzeker en zelfs een beetje beangstigend.
Maar toen gebeurde er iets. Ik bleef nadenken en vroeg mezelf af: Wat weet ik dan wél zeker?
En toen kwam het besef: ik weet zeker dat ik ervaar. Misschien is wat ik ervaar een droom, een illusie – maar één ding wist ik 100% zeker: er is iets dat ervaart. Dat ervaren zelf, dat bewustzijn, is wat ik ben. Stel dat alles een droom is, dan wordt die droom nog steeds waargenomen door… . Bewustzijn dat ervaart. En ik ben datgene wat dit alles blijkbaar ervaart. Zo eenvoudig en tegelijk een groots wonder! Een wonder dat we vaak niet eens opmerken, omdat we er “overheen” kijken (zoals een bril die je zoekt terwijl je ‘m al op hebt en er doorheen kijkt). Dat inzicht bracht me een diepe rust.
Wat ik toen als kind intuïtief aanvoelde, besefte ik pas decennia later in alle helderheid. Op mijn veertigste ontdekte ik dat dit besef de kern is, waarnaar mystiek, tantra, zen en advaita Vedanta allemaal verwijzen: bewustzijn is wat wij zijn , het is de enige zekerheid die we hebben.
De illusie van het ego
Diepgaande spirituele tradities spreken vaak over bevrijding. Maar wat betekent dat eigenlijk?
Bevrijding betekent niet dat je geen gedachten of emoties meer hebt, maar dat je ontdekt wat je werkelijk bent: puur bewustzijn. Dit bewustzijn is niet afhankelijk van je lichaam of je brein, maar overstijgt ze.
Om dit te realiseren, is het nodig om anders te kijken naar onszelf en de werkelijkheid. Bewustzijn is nog steeds een mysterie voor de wetenschap. Het is nergens in het lichaam te vinden, het veroudert niet en lijkt zelfs na de dood door te gaan (zoals hartspecialist Pim van Lommel beschrijft).
Stel jezelf eens de vraag: “waarmee neem ik mijn gedachten waar?”
Je zou kunnen zeggen: bewustzijn is alles, het is het huidige moment. Dit opent een radicaal nieuw perspectief: wij zijn niet ons lichaam of onze gedachten, maar het pure ervaren zelf dat alles waarneemt.
En wat gebeurt er als je dit echt realiseert? Dan valt de behoefte om iets te willen, om te streven, om iets te worden, om iets te bereiken weg. Behoeftigheid verdwijnt!
Het ego is altijd op zoek naar iets beters, iets meer, iets anders. Het wil altijd vluchten uit het hier en nu – naar een toekomst waarin het eindelijk tevreden zal zijn, of naar een verleden waarin het ooit gelukkig was. Maar als je volledig aanwezig bent in het hier en nu, lost het ego op. En dat is precies wat het ego niet wil.
Het ego is gebaseerd op angst. Angst voor tekort, angst om niet goed genoeg te zijn, angst voor verlies. Maar waar angst is, is geen liefde. En waar liefde is, is geen angst. Bevrijding vraagt moed – de moed om het ego los te laten en te durven zijn.
Als je werkelijk thuiskomt in jezelf, besef je: ik ben altijd al thuis geweest. Er is niets te bereiken. Er is niets wat ontbreekt. Alles is er al. Dit moment, precies zoals het is, is alles wat er ooit zal zijn. Alles valt je toe.
Een grotere missie
Wat mij drijft, gaat veel verder dan persoonlijke groei of een mooie avond uit. Ik geloof dat echte verbinding – met onszelf en met elkaar – de sleutel is tot een betere wereld. In onze maatschappij zijn we massaal op zoek naar vervulling buiten onszelf. We kopen spullen, werken eindeloos door, scrollen op onze telefoons, jagen achter steeds meer en meer aan. Maar echte vervulling ligt niet daar.
Wat als we ontdekken dat we maar heel weinig nodig hebben? Dat liefde, aanraking en aandacht voor elkaar niet schaars zijn, maar overvloedig aanwezig zodra we stoppen met zoeken? Dat geluk niet zit in wat we bezitten, maar in hoe we ons verbinden?
Ik geloof dat deze verschuiving in bewustzijn niet alleen individuen verandert, maar ook onze wereld. Minder vluchtgedrag betekent minder overconsumptie, minder verspilling, minder onnodige stress. Meer verbinding betekent minder angst, minder conflict, meer vreugde.
Daarom geef ik mijn workshops. Niet alleen om mensen een fijne avond te bezorgen, maar om bij te dragen aan een groter geheel. Aan een wereld waarin we ons herinneren wie we werkelijk zijn.
TantricFlow.nl
Voor iedereen die wil verbinden. Die wil ontspannen. Die de kracht van aanraking, speelsheid en vertraging wil ervaren in een veilige setting. Mijn workshops vinden plaats op zaterdagavond, twee keer per maand, in Arnhem Noord. Agenda: www.tantricflow.nl
Wil je eens ervaren wat dit met je doet? Je bent welkom.
Heino
De Magie van Aanraking en Verbinding – Een Reis in het Moment
Zaterdag was weer zo’n bijzondere avond die soms meer zegt dan woorden alleen kunnen uitdrukken. Tijdens de TantricFlow.nl workshop, met de subtiele aanrakingen van Tandava Touch, werd ik intens geraakt door de kracht van het moment. Een moment waarin je jezelf volledig kunt laten leiden door intuïtie, je hart en je lichaam. Het is die diepe verbinding die ontstaat wanneer je in de ogen van een ander kijkt en alles “als vanzelf” komt – zonder verwachting, maar puur vanuit het zijn.
De kracht van improvisatie, zowel in dans als aanraking, bracht ons geleidelijk dichter bij elkaar. Met elkaar in verbinding. De aanrakingen zelf waren zacht, een simpele vinger die bijna fluisterend over de huid glijdt – soms zegt zo’n aanraking meer dan woorden ooit zouden kunnen. Echte verbinding ontstaat wanneer je je niet in de ander verliest, maar voor een groot deel bij jezelf blijft… elkaar aanraakt zonder verlangens, zonder behoeftes, vanuit een ruimte van liefde en acceptatie die je in jezelf hebt. Het is juist die vrijheid in de aanraking die zo verbindend is, waarbij niets verwacht wordt, maar alles zich mag ontvouwen in het moment.
Afgelopen zaterdag waren we met 24 deelnemers, en de balans in de groep was magisch. De energie stroomde zo natuurlijk, zo zacht en terwijl ik in het begin met mijn gitaar improviseerde, besefte ik dat ik niks hoefde te doen – ik hoefde alleen maar te zijn. Het was in dat moment dat ik voelde hoe belangrijk het is om in de stilte te blijven, niet mijn best te doen, niets te forceren. Het proces van loslaten, samen in de rust, is wat deze workshops zo bijzonder maakt. Ruimte nemen, ruimte geven, en samen groeien in de verbinding. De controle loslaten en de stap durven te zetten…. De Stap in het “niet weten” … de stap in het onbekende…
Voor mij voelde deze hele avond als een magisch moment waarin ik niet de controle-leiding hoefde te nemen, maar waarin we samen de leiding gaven aan de verbinding met elkaar. De feedback van de deelnemers achteraf was prachtig. Ze gaven aan hoe mooi de opbouw was, terwijl ik wist dat het geen strikte planning was – het was iets wat we samen creëerden, in vrijheid en in verbinding.
Elke workshop heeft zijn eigen unieke karakter, net zoals elke groep die ik ontmoet. Het voelt elke keer weer als een nieuwe reis, een avontuur dat ons op onverwachte plekken brengt, maar altijd vanuit dezelfde diepe intentie: het ontdekken van verbinding en vrijheid in het moment.
Als jij ook wilt ervaren wat dit kan betekenen, voel je dan welkom. De agenda van TantricFlow vind je op www.tantricflow.nl
Elke (meestal) tweede en vierde zaterdag van de maand in Arnhem-Noord geef ik een TantricFlow-workshop.
Hartelijke groet,
Heino
Acht jaar geleden…
Kwam ik jou tegen, per toeval, alsof het zo moest zijn.
Ik was daar als filmmaker, gefocust op mijn werk, maar jij…
Jij was een verschijning waar ik mijn ogen niet van kon afhouden.
Ik sprak mezelf streng toe, mijn aandacht moest bij de film blijven,
maar jouw energie trok me steeds weer naar jou.
Later op de dag stond je daar, even alleen.
Met een bepaalde spanning en zelfverzekerdheid stapte ik op je af.
Ik zei: “je hebt een prachtige uitstraling” en “jou wil ik graag beter leren kennen”.
Het was een simpel begin, maar het veranderde alles.
De volgende dag, tijdens een dansmoment,
stapte ik naar je toe terwijl je met je beste vriendin danste.
“Kom, we gaan dansen,” zei ik.
Ik sloot mijn ogen en liet jou leiden.
In dat moment voelde ik hoe lief en warm je was,
hoe bijzonder je manier van zijn.
We spraken over waar we woonden.
Jij in Groningen, ik in Arnhem.
“Afstand hoeft toch geen probleem te zijn?” zei je nog.
En je had gelijk.
Wat volgde was een stormachtige, diepe liefde.
We vonden elkaar onweerstaanbaar,
deden de mooiste dingen samen:
wandelen door de heuvels van Arnhem,
fietsen door de vlaktes van Groningen,
samen koken, luie zondagen met pannenkoeken die ik voor jou bakte, we knuffelden heel veel met elkaar, een Kashmierse Massage op z’n tijd vond je echt zo heerlijk, samen op de bank knus en huiselijk een film of serie kijken, veel en intens zoenen,
sauna-bezoeken , vaak samen naar een B&B die jij altijd zo mooi wist te vinden en gesprekken die nooit stopten.
Het was intens, fijn, soms bijna te fijn.
Maar als we niet samen waren, voelde ik iets vreemds.
Ik raakte mezelf kwijt, stukje bij beetje. Ik merkte dat de deelnemers aantallen van mijn workshops daalden…. Ik zag hoe ik meer en meer uit de Flow raakte, en werd me bewust van de energie die het mij kostte om mezelf staande te houden…
Ik probeerde krampachtig mijn eigenheid te bewaren, want dat is wie ik ben.
We vonden tijdelijke oplossingen:
‘s nachts apart slapen, even weer bij onszelf komen.
Maar de scheidslijn tussen ons en mij werd steeds vager.
Met de jaren ontdekte ik iets pijnlijk maar wezenlijks:
Onze aantrekkingskracht was gebaseerd op een droom,
een romantisch plaatje, dat alleen maar werkt als je bezeten bent van elkaar.
We werden steeds meer symbiotisch en daarmee verdween de echte pure authentieke vrije open emotionele connectie die we aanvankelijk hadden.
Er ontstonden ongeschreven regels, onuitgesproken claims. Ik voelde me steeds meer en meer gevangen in iets waar ik niet uit kon… maar ook niet in kon blijven…
Verbondenheid in Vrijheid in alle Openheid – wat zo wezenlijk voor mij is –
was eigenlijk ver te zoeken. En raakte steeds verder weg…
Ik voelde hoe oude pijn naar boven kwam,
trauma’s die niets met jou te maken hadden,
maar die mij naar jou hadden getrokken,
en jou naar mij.
Het waren lessen, diepe lessen.
Ik werkte eraan, doorvoelde alles, liet los.
Langzaam heelde er iets heel wezenlijks in mij. Zo ook bij jou.
En zo brak het moment aan dat we elkaar moesten (en konden) loslaten.
Niet uit boosheid, niet uit strijd,
Maar omdat alles geleerd was wat geleerd moest worden.
Omdat we alles gegeven hadden,
en het tijd was om verder te gaan, elk onze eigen weg.
De liefde bleef, maar veranderde van vorm.
Ik ben je dankbaar, voor alles.
Voor jouw warmte, voor jouw vertrouwen.
Voor de connectie met jouw familie,
voor de prachtige momenten die we deelden.
Dankbaar dat ik dit deel van mijn leven met jou mocht delen.
Sinds juni 2024 zijn wij niet meer samen, pas nu kan ik zeggen:
Ik laat je los, in liefde,
met een kalmte in mijn hart, met nog af en toe een traan die vloeit, en met een diepe dankbaarheid voor wie jij bent,
en wie wij samen waren…
Liefs, Heino